Documentaire
Kop d'r veur

Sofie IJzerman en haar goede vriendin Silke van Diemen gaan op bezoek bij de vader van Sofie, genaamd Koos. Koos IJzerman woont in Appingedam, wat ligt in het noorden van Groningen en door de aardbevingen heeft hij veel schade aan zijn huis. Hij kan niet weg en zit vast in het web van de clausules. Hij laat zijn stem horen, hij is niet bang zich in te zetten tegen onrechtvaardigheid. Maar wie doen er mee? Zijn onuitputtelijke strijdlust is niet nieuw en al helemaal niet voor zijn dochter. Maar hoe kan je toekijken naar een vader die strijdt tegen iets, een systeem, dat zo groot is...misschien wel te groot is, is het dan het strijden waard?

 

Angst, machteloosheid, verdriet en woede leggen een zware laag over hun goede band. Bij Sofie het gevoel van noodzaak iets te doen en zo ontstond er dan ook in eerste instantie het idee voor deze film. Daar waar de documentaire bedoeld was om een beeld te schetsen van de huidige situatie in het aardbevingsgebied is het uiteindelijk een portret geworden. Een portret over een dochter die op bezoek gaat bij haar vader en die zich zorgen maakt om de benauwde en onrechtvaardige situatie waarin hij vastzit. Wordt even meegenomen in hun omarmende eerlijkheid, de humoristische situaties, het leven op het platteland, de drang naar optimisme, de

moeite van acceptatie en met als verbindende factor de liefde voor muziek.

​

Sofie IJzerman and her good friend Silke van Diemen visit Sofie's father. Koos IJzerman lives in Appingedam, which is located in the north of Groningen and the earthquakes have caused a lot of damage to his house. He cannot leave and is stuck in the web of clauses. He makes his voice heard, he is not afraid to stand up against injustice. But who is joining in? His inexhaustible fighting spirit is not new and certainly not for his daughter. But how can you watch a father fight against something, a system, that is so big... maybe even too big, is it worth fighting for?

 

Fear, helplessness, sadness and anger put a heavy layer over their good relationship. Sofie feels the need to do something and that is how the idea for this film initially came about. Where the documentary was intended to sketch a picture of the current situation in the earthquake area, it ultimately became a portrait. A portrait of a daughter who visits her father and worries about the oppressive and unjust situation he is stuck in. You get taken along in their embracing honesty, the humorous situations, life in the countryside, the urge for optimism, the difficulty of acceptance and the love of music as a connecting factor.

​​

​​